Merhabalar bu yazımda "arkadaşlığın önemi ile ilgili kompozisyon" başlıklı bir kompozisyon yazdım.
Arkadaşlık, arasında akrabalık bağı olmayan insanların birbiri ile kurduğu bir ilişkidir. Arkadaşlıklar daha çok çocukluk ve gençlik yaşlarında edinilir. Arkadaşlarımız genellikle daha çok okuldan ve mahalleden olur. Yeni bir okula gittiğimizde yani ilkokul, ortaokul veya liseye başladığımızda sınıfımızdaki çoğu kişi birbirini tanımaz. İlk gün herkes birbirine yabancı gözlerle bakar. Zaman geçtikçe konuşmaya başlarız ve arkadaş oluruz. Veya sınıfımıza yeni gelen biriyle de arkadaş olabiliriz. Mahalledeki arkadaşlarımızın çoğunu küçükken ediniriz. Küçükken arkadaş edinmek daha kolaydır. Mahallede oynayan çocukları görünce aralarına karışıp bizde oynarız ve arkadaş oluruz. Yetişkinler ise iş arkadaşları edinebilir. Kendisiyle aynı yerde çalışanlarla arkadaş olurlar.
Bazı arkadaşlıklar uzun sürer, bazıları ise kısa sürer. Mesela ilkokuldaki arkadaşlarımızdan unuttuklarımız da var, hala görüştüklerimiz de var. Mahalledeki arkadaşlıklarımız ise ikimizden biri taşınmadığı sürece devam eder. İlkokula beraber başlayıp liseyi bitirene kadar beraber olanlar da var. Böylesi arkadaşlıklar dostluğa dönüşebilir. Uzun olsun kısa olsun, arkadaşlarımızın olması önemli bir şeydir. Okul öncesi çağlarda arkadaş edinmemiz ve beraber oyunlar oynamamız, zihinsel ve sosyal yönden gelişmemizi sağlar. İlkokulda ise okula alışmamız gerekir. Arkadaş edindikçe teneffüste beraber vakit geçiririz. Ortaokul ve lisede ise daha ciddi arkadaşlıklarımız olur ve birbirimizin arkasında dururuz.
Arkadaşlarımızın gerçek arkadaş olup olmadığını, zaman geçtikçe anlarız. Mutlu zamanlarımızda beraber olduğumuz arkadaşlarımızı kara günümüzde tanırız. Atalarımızın dediği gibi iyi dost kara günde belli olur. Bize değer veriyormuş gibi görünen arkadaşlarımız, kara günümüzde bizim yanımızda olmazsa, bizi arayıp sormazsa o gerçek arkadaşımız değildir. Bazı arkadaşlarımızla ise beraber iyi vakit geçiririz, iyi anlaşırız hatta yanımızdan ayrılmaz fakat kötü bir durum olduğunda bizim arkamızda durup savunacağına, ortalıktan kaybolur. Tabi iyi günde kötü günde hep yanımızda olan, sevincimizi üzüntümüzü paylaştığımız arkadaşlarımız da vardır. Onların kıymetini bilmeliyiz ve arkadaşlığımızı kaybetmemeliyiz.
Arkadaş seçerken de dikkatli olunmalıdır. Örneğin okulda derslerle alakası olmayan biriyle arkadaş olursak bizi kendi gibi yapabilir. Bu durumda yine bir atasözü devreye giriyor. üzüm üzüme baka baka kararır. Lisede çalışkan olan bir öğrenci, amacı sadece liseyi bitirmek olan biriyle arkadaş olup ona uyarsa, üniversiteyi kazanamayabilir. Veya üniversite okurken böylesi bir arkadaşımıza uyarsak, üniversiteyi dahi bırakabiliriz. Bize düşen en önemli görev temiz insanlarla arkadaş olmaktır.
Yorumlar
Yorum Gönder